Ay
Ay, Dünya'nın tek doğal uydusu ve Güneş Sistemi içindeki beşinci büyük doğal uydudur. Dünya ile Ay arasında ortalama merkezden merkeze uzaklık 384.403 km, yani Dünya'nın çapının yaklaşık otuz katı kadardır. Ay'ın çapı 3.474 km'dir, bu da Dünya çapının dörtte birinden biraz fazladır. Dolayısıyla Ay'ın hacmi Dünya'nın hacminin %2'sidir. Kütlesi Dünya kütlesinden 81,3 kat daha azdır. Yüzeyinde kütleçekim etkisi yer çekiminin yaklaşık %17'sidir. Ay, Dünya'nın yörüngesinde bir turunu 27 gün 7 saatte tamamlar. Dünya, Ay ve Güneş geometrisinde görülen periyodik değişimler sonucunda her 29,5 günde tekrar eden Ay'ın evreleri oluşur.
Ay'ın Evreleri
Antik çağlarda, medeniyetler Ay takvimi kullandığı için tarihleri tanımlayabilmek amacıyla Ay’ın evrelerinden faydalanmışlardır. Hangi günde olunduğu yazılı olmadığı için, Ay’ın ilk görünme tarihinden itibaren 29,5 gün saymak yerine, takip edilmesi daha kolay olan Ay’ın her bir evresine isim vermeyi seçmişlerdir.
Teknik olarak, Ay’ın evrelerini şu şekilde tanımlayabiliriz: Yeni Ay, İlk Dördün, Dolunay ve Son Dördün evreleri Ay, Dünya ile 0, 90, 180 ve 270 derece açı ile konumlandığında ortaya çıkar.
Yeni Ay Evresi: Ay’ın ilk evresine gökbilimcilerin verdiği isimdir. Güneş, Ay ve Dünya’nın aynı sırada bulunmasıyla görünmez hale gelen Ay’ın, görünür hale geldiği evredir. Birçok kaynakta bu evrenin sonuna doğru, Ay’ın şeklinden ötürü hilal evresinin başladığı belirtilir.
İlk Dördün Evresi: Ay’ın yarısının aydınlık halde göründüğü evreye verilen isimdir. Ay’ın bu evresi, Güneş ve Ay’ın Dünya’ya göre 90 derecelik açı ile yer aldığında oluşuyor.
Dolunay Evresi: Güneş, Dünya ve Ay bu sıra ile yer aldığında, Ay’ın ön yüzü Dünya’dan bakan birisi için Güneş ışınlarıyla tamamen aydınlık ve görünür olur. Dolunay Ay’ın bu evredeki haline verilen isimdir. Dolunay, Ay’ın gökyüzünde en parlak olduğu evredir. Bu evre aynı zamanda, Dünya’nın gölgesinin Ay’ın yüzeyine düşüp, bütün Ay tutulmalarının oluştuğu zaman dilimidir.
Son Dördün Evresi: Döngünün bu noktasında Ay, ilk dördün evresi gibi yarı yarıya aydınlık olarak görülür. Kuzey yarım kürede bulunan birisi için Ay’ın sol tarafı tamamen aydınlık, sağ tarafı ise karanlıktır.
Ay'a Yolculuk
İnsanlı Ay yolculukları, Uzay Yarışının bir parçası olarak ilk defa 1969 - 1974 arasında Apollo Projesi kapsamında ABD tarafından gerçekleştirilmiştir.
Apollo 12 ekibi Charles Conrad, Richard Gordon ve Alan Bean, 14 Aralık 1969 tarihinde Ay görevi için fırlatılmışlar, Intrepid adlı ay modülü ile yüzeye inen ekip Ay üzerinde incelemelerde bulunmuştur.
31 Ocak 1971 tarihli bu yolculuğun ekibi, Alan Shepard, Stuart Roosa ve Edgar Mitchell'den oluşuyordu. Antares isimli modülle beraber yüzeye inen ekip araştırmalarda bulunmuştur.
26 Temmuz 1971 tarihli bu yolculuğun ekibi, David Scott, Alfred Worden ve James Irwin'den oluşuyordu. Falcon isimli modülle beraber yüzeye inen ekip, Ay arabasını ilk kez kullanmıştır.
16 Nisan 1972 tarihli bu yolculuğun ekibi, John Young, Thomas Mattingly ve Charles Duke'den oluşuyordu. Orion isimli modülle beraber ekip yüzeye inmiştir.
7 Aralık 1972 tarihli bu yolculuğun ekip, Eugene Cernan, Ronald Evans ve Harrison Schmitt'den oluşuyordu. Schmitt bir jeologdu. Challenger adlı modülle yüzeye inip araştırmalar yapılmıştır. Ay'a yapılan son yolculuktur.
20 Temmuz 1969
Ay'a ayak basan ikinci insan olan Buzz Aldrin uydunun yüzeyinde Amerika Birleşik Devletleri bayrağını selamlarken.